بیانیه آیت الله صافی گلپایگانی

پيام مرجع عاليقدر حضرت آيت اللّه العظمى صافی گلپايگانی مدّ ظلّه العالی به سلسله همايش
طرح اعتقادی آموزشی بصائر



بسم اللّه الرّحمن الرّحيم

قال اللّه تعالى: «قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ* يهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ » (المائدة/15و16)

السّلام عليکم و رحمة اللّه

با عرض احتـرام به حضّـار گرامی و تقـدير از برنـامه­‌ای که چند سـال است به عنـوان «طـرح اعتقادی- آموزشی بصائر» انجام می‌شود و با تـأکيد بر لزوم کار و اهميّت تبليغ در شرايط کنونی که فعـاليت­‌های اضلالی زياد گشته و مخصوصاً نسل جوان را هدف قرار داده و به تضعيف سنت­های ثابته و تخريب ساختارهای مقدّس اهتمام دارند، ارائه محتواهای اعتقادی و تقويت مبانی دينی، تحت عنوان مذکور، عالية­ المضامين و کثيرة ‌الجوانب است. 

اين موضوع در هر حد در جامعه و دانش­پژوهان و دانشگاهيان و ساير اصناف مطرح شود موجب رشد معرفت و شعور دينی و درک مقاصد وحيانی می‌­گردد. 

جاذبه قرآن مجيد که با آن سرعت، عالم انسانيت را متوجه به اسلام و معارف آن نمود از آن زمان تا به حال که چهارده قرن گذشته همواره زنده و بيشتر از پيش جالب و جاذب است و اين قرآن است که علی‌الدّوام دل‌ها را به ايمان جذب می‌­نمايد. اعلاميه جهانی و آزادی بخش آن مثل «تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ» و «إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى» و «إِنَّ اللَّهَ يأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ» هميشه و در هر دوره و عصر، گوش و دل بشر را می‌نوازد. 

لسان انبياء و زبان وحی و زبان قرآن در دل‌­ها چنان نفوذ و تأثيری دارد که هيچ زبانی اين تأثير را ندارد. اگر زبان همه حکماء و به اصطلاح اهل معقول و نوابغ و ارباب فنون فلسفی يک زبان باشد، در باوربخشی و ايمان به غيب قطعاً يک صدم اثر زبان قرآن را ندارد. هيچ کدام توفيقی که تمام باشد نداشته‌­اند و سخنانشان در اين موضوع بيشتر مانند آب در غربال کردن بوده و گاه خودشان هم از نعمت ايمان محروم شده و در مسائلی مانند ربط حادث به قديم و معاد عالم ديگر کسی را به باور نرساندند بلکه گمراه شده‌­اند. 

الهيات و معارف عالی بشری فقط با زبان قرآن و زبان رسول اکرم و ائمه و نهج البلاغه و صحيفه کامله در دل‌ها نفوذ می‌کند. 

مکتب‌­های ديگر نمی‌­توانند و نتوانسته‌­اند قلوب را فتح نمايند. اگر زبان قرآن و آن آيات رسا نبود، مکتب­‌هايی که از عصر بنی‌­اميه آغاز گرديد و در عصر بنی‌عباس رايج شد و در برابر مکتب قرآن وارد مدرسه اسلام و قرآن گرديد، کمترين اثري نداشتند. فقط اسلام را تا حدی از سير به جلو بازداشتند و تنها معارف نورانی قرآن بود که اسلام را به اين وسعت خارق­العاده رساند.

قرآن کريم بيش از آنکه کتاب چهارده قرن پيش و کتاب جوامع کوچک دنيا باشد کتاب امروز و جامعه بزرگ جهانی امروز است و بيش از آن که کتاب امروز باشد کتاب فرداها و عصرهای آينده است. آنچه ثابت و مسلّم است مجد و عظمتی که برای مسلمانان به آن صورت بی‌نظير فراهم شد از برکت تعاليم قرآن بود و هر سستی و ضعفی که در هر عصر و زمان در ارکان جامعه مسلمين پيدا شد در اثر دوری از قرآن و هدايت­های آن و دوری از مبيّن و معلّم اصلی قرآن بود و يگانه راه جبران خسارت­‌ها و ترميم ضعف‌­ها بازگشت به قرآن است. 

بنابر اين بهترين خدمت به جامعه مسلمانان به خصوص نسل جوان و راه رستگاری و نجات از هر گونه ضعف و استضعاف، قرآنی شدن و قرآنی ساختن جامعه است. 

بايد همه مبلغ قرآن باشيم و حقايق آن را به دنيای معاصر که سخت تشنه حقيقت و معنويت است برسانيم و مؤسسات تحفيظ قرآن و تدريس قرائت قرآن و تفسير و بيان علوم قرآن را هر چه ممکن باشد گسترش دهيم و با اين مؤسسات همکاری و معاضدت تنگاتنگ داشته باشيم که خوشبختانه گرايش جامعه به خصوص جوانان مؤمن و آگاه به قرآن بسيار موجب اميدواری و علامت رشد و آگاهی و بيداری است. مراکز تعليم قرآن و دارالتعليم‌­ها رو به ازدياد و حفظ و تعليم و تعلّم قرآن موجب فخر و مباهات است.

نکته‌ای که در اين حرکت وسيع و قرآنی بايد به آن توجه داشت هشدار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در حديث متواتر ثقلين است که بايد تمسّک به قرآن با تمسّک به عترت و ائمّه طاهرين توأم و مقرون به هم باشد. آنچه بر حسب اين حديث قطعی و مسلّم، امان از ضلالت و گمراهی است تمسّک به ثقلين قرآن و عترت است. 

پرواز به سوی مدارج و معارج قرب الهی با اين دو بال صورت می‌گيرد و با ترک هر کدام، پرواز تنها با ديگری امکان‌پذير نيست. صرف ياد گرفتن قرآن بدون تمسّک به هدايت­‌های ائمّه طاهرين  و ولايت آنها و معرفت مقامشان ميسّر نمی‌شود و الاّ امثال حجّاج‌­ها در قرائت صحيح قرآن و درک فصاحت و بلاغت آن مهارت داشتند ولی مصداق «رُبَ‏ تَالِ‏ الْقُرْآنِ‏ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُه‏» بودند. 

بنابر اين لازم است که مؤسسان اين مراکز قرآنی با آگاهی و هوشياری اين نکته را که بسيار مهم است در برنامه‌­ها و اساسنامه­‌های خود منظور فرمايند.

در پايان با تضرع، از درگاه خداوند متعال ظهور موفورالسرور موعود قرآن و صاحب آن حضرت بقية اللّه مولانا المهدی ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء را از خدای متعال مسألت می‌نمايم و اميدوارم که شرکت­‌کنندگان و برگزارکنندگان اين برنامه پرمحتوا و سودمند، تحت حمايت و عنايات آن حضرت مؤفّق و مؤيّد باشند. والسّلام عليکم و رحمة اللّه.

 

اقلّ المعتصمين بحبل التمسّک بالثّقلين

لطف اللّه صافی