طرح یک پارادایم نوین: کتاب «تقابل در مدیریت میراث نبوی» اثر عبدالعلی موحدی، یک تحلیل تاریخی-کلامی عمیق و نوآورانه از دو بحران بنیادین در تاریخ صدر اسلام است: سرنوشت جمع‌آوری قرآن کریم و سرنوشت کتابت سنت نبوی. رویکرد منحصربه‌فرد کتاب، فراتر از یک تاریخ‌نگاری شیعیِ صرف، ارائه یک پارادایم تحلیلی است که این دو رویداد را نه به عنوان حوادثی مجزا، بلکه به مثابه نتایج یک «تقابل مدیریتی» بنیادین بررسی می‌کند. این تقابل، میان دو برنامه کاملاً متضاد شکل گرفت: از یک سو، «مدیریت وصی» (به نمایندگی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و ائمه اطهار) که مأمور به حفظ یکپارچه و اصیل میراث نبوی بود، و از سوی دیگر، «مدیریت حاکمیت وقت» که با هدف تثبیت قدرت سیاسی، مسیری متفاوت را در پیش گرفت.